Skuteczność strategii zapobiegania zakażeniom szpitalnym – metaanaliza.
Autorzy dokonali przeglądu prac opublikowanych w latach 2005-2016 dotyczących skuteczności złożonych interwencji w zapobieganiu wybranym postaciom zakażeń szpitalnych. Za złożone uznano te interwencje, które składały się z co najmniej dwóch elementów składowych. Samo monitorowanie zakażeń lub prowadzenie audytu zostało uznane za interwencję tylko wtedy gdy towarzyszyła im informacja zwrotna dla personelu. Spośród 5226 artykułów spełniających wstępne kryteria wyszukiwania, do metaanalizy włączono 144 prace. Wdrożenie złożonych interwencji zapobiegania zakażeniom wiązało się z 54% redukcją ryzyka zakażenia układu moczowego związanego z obecnością cewnika moczowego (UTI), 45% redukcją ryzyka zakażenia łożyska naczyniowego związanego z wkłuciem centralnym (CLABSI), 46% redukcją ryzyka zakażenia miejsca operowanego (SSI) oraz 55% redukcją ryzyka zapalenia płuc związanego z wentylacją mechaniczną (VAP). Względna redukcja częstości zakażeń nie była zależna od statusu ekonomicznego państwa w którym prowadzono badanie. Otrzymane wyniki pozostają generalnie w zgodzie z wcześniejszymi szacunkami wynikającymi z badania SENIC z 1985 roku oraz z przeglądu Umscheid et al. z 2011. Analizowane badania charakteryzowały się wysoką heterogennością, ponadto włączenie do metaanalizy jedynie badań dotyczących interwencji złożonych, nie pozwala na oszacowanie skuteczności ich poszczególnych elementów. Autorzy oceniają proporcję zakażeń szpitalnych, którym można zapobiec na 35-55%.
Opracowano na podstawie: Schreiber et al. The preventable proportion of healthcare-associated infections 2005-2016: Systematic review and meta-analysis. Infection Control & Hospital Epidemiology 2018, 39:1277-1295
Opracowanie: lek.med. Grzegorz Dubiel